روش های انتقال ویروس اچ پی وی HPV + خطرناک ترین عوارض

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از شایع‌ترین عفونت های مقاربتی (STD) در سراسر جهان است. این بیماری هم مردان و هم زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اغلب بدون ایجاد علائم قابل توجه. در حالی که برخی از گونه‌های HPV می‌توانند منجر به عوارض جدی برای سلامتی شوند، از جمله سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی، بسیاری از عفونت‌ها بدون مداخله پزشکی خود به خود برطرف می‌شوند.

درک HPV، انتقال، علائم و پیشگیری از آن برای آگاهی از سلامت عمومی بدن بسیار مهم است.

انواع و سویه های HPV

ویروس اچ پی وی از بیش از ۲۰۰ ویروس مرتبط تشکیل شده است که به ۲ دسته کلی دسته‌بندی می‌شوند:

• HPV کم خطر: این گونه‌ها با بیماری‌های خوش خیم مانند: زگیل در دست‌ها، پاها و اندام تناسلی مرتبط هستند.
• HPV پرخطر: این گونه‌‌ها می‌‌توانند منجر به انواع مختلف سرطان از جمله: سرطان دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی و اوروفارنکس شوند.

در میان سویه‌های پرخطر، HPV 16 و HPV 18 مسئول تقریباً ۷۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم در سراسر جهان هستند. از سوی دیگر، HPV 6 و HPV 11 علل اولیه زگیل تناسلی هستند.

روش‌های انتقال ویروس اچ پی وی

این ویروس عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود و فعالیت جنسی رایج‌ترین راه است. روش‌های انتقال خاص عبارتند از:

• رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با شریک آلوده.
• تماس مستقیم با پوست آلوده تناسلی، حتی بدون دخول.
• انتقال از مادر به کودک در طول زایمان، منجر به یک بیماری نادر به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر (RRP) می‌شود.

از آنجایی که ویروس پاپیلومای انسانی اغلب علائم قابل مشاهده‌ای ندارد، بسیاری از افراد ناآگاهانه آن را به شریک زندگی خود منتقل کرده و باعث افزایش شیوع آن در بین جمعیت‌ها می‌شوند.

علائم و پیامدهای سلامتی

بسیاری از افراد مبتلا به HPV هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند و این امر تشخیص ویروس را بدون آزمایش پزشکی دشوار می‌کند. با این حال، بسته به سویه، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• زگیل تناسلی: زگیل‌های کوچک، گوشتی یا گل کلمی شکل روی اندام تناسلی، مقعد یا نواحی اطراف آن.
• زگیل‌های رایج: برآمدگی‌های برجسته روی دست ها، انگشتان یا پاها.
• زگیل کف پا: زگیل‌های سخت و دانه دانه در کف پا.
• زگیل‌های مسطح: ضایعات کمی برجسته و صاف که معمولاً روی صورت، گردن یا پاها ظاهر می‌شوند.
• ضایعات پیش سرطانی: تغییرات غیر طبیعی سلولی که از طریق غربالگری‌های معمول، به ویژه در دهانه رحم تشخیص داده می‌شوند.

در صورت عدم درمان، HPV پرخطر می‌تواند طی چندین سال به سرطان تبدیل شود. عفونت‌های مداوم با HPV 16 و HPV 18 احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهند که هم‌چنان یک نگرانی عمده برای سلامت جهانی است.

HPV و سرطان

HPV عامل اصلی انواع مختلفی از سرطان است، از جمله:

• سرطان دهانه رحم: تقریباً همه موارد سرطان دهانه رحم با عفونت HPV مرتبط هستند.
• سرطان مقعد: در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV، شایع‌تر است.
• سرطان اوروفارنکس: سرطان‌های گلو مرتبط با اچ پی وی به ویژه در میان مردان افزایش یافته است.
• سرطان آلت تناسلی: اگرچه نادر است، برخی از سویه‌های HPV می‌توانند منجر به رشد بدخیم در آلت تناسلی شوند.
• سرطان واژن و فرج: نگرانی‌های کمتر شایع اما هم‌چنان قابل توجه سلامتی در بین زنان است.

غربالگری‌های منظم، مانند: تست پاپ اسمیر و تست اچ پی وی، نقش مهمی در تشخیص ناهنجاری‌های مراحل اولیه ایفا کرده که می‌تواند منجر به سرطان شود.

تشخیص و آزمایش

آزمایش ویروس اچ پی وی معمولاً به عنوان بخشی از غربالگری‌‌های روتین STI انجام نمی‌‌شود، مگر اینکه فرد علائمی را نشان دهد یا پاپ اسمیر غیرطبیعی داشته باشد. روش‌های رایج تشخیصی عبارتند از:

• پاپ اسمیر: سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم را که ممکن است نشان دهنده تغییرات مرتبط با HPV باشند شناسایی می‌کند.
• آزمایش DNA اچ پی وی: وجود سویه‌های پرخطر HPV را در سلول‌های دهانه رحم شناسایی می‌کند.
• کولپوسکوپی: یک روش پیگیری برای افرادی که نتایج پاپ غیرطبیعی دارند، به پزشکان اجازه می‌دهد تا بافت دهانه رحم را از نزدیک بررسی کنند.

مردان به طور معمول برای این ویروس آزمایش نمی‌شوند، اگرچه پزشکان ممکن است معاینات بصری را برای زگیل انجام دهند و غربالگری را برای افراد در معرض خطر توصیه کنند.

روش‌های درمانی برای HPV

در حال حاضر، هیچ درمانی برای خود ویروس اچ پی وی وجود ندارد اما درمان‌هایی برای شرایط ناشی از ویروس در دسترس است:

• برداشتن زگیل تناسلی: از طریق داروهای موضعی، کرایوتراپی (انجماد)، لیزر درمانی یا برداشتن با روش جراحی.
• درمان پیش سرطان دهانه رحم: سلول‌های غیرطبیعی ممکن است از طریق روش‌ هایی مانند: روش برداشتن الکتروسرجری حلقه (LEEP) یا کونیزاسیون برداشته شوند.
• درمان سرطان: اگر سرطان‌های مرتبط با HPV ایجاد شود، گزینه‌ها شامل: جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی یا درمان‌های هدفمند است.
• از آنجایی که بیشتر عفونت‌های HPV بدون مداخله برطرف می‌شوند، پزشکان اغلب از رویکرد «مراقب و منتظر»، به‌ ویژه برای افراد جوان استفاده می‌کنند.

روش‌های پیشگیری

پیشگیری هم‌چنان موثرترین استراتژی برای کاهش خطرات بهداشتی مرتبط با ویروس اچ پی وی است. اقدامات پیشگیرانه کلیدی عبارتند از:

• واکسیناسیون HPV: واکسن HPV (Gardasil 9) در برابر خطرناک‌ترین سویه‌ها از جمله آن‌هایی که مسئول سرطان و زگیل تناسلی هستند محافظت می‌کند.

واکسن برای موارد زیر توصیه می‌شود:

• نوجوانان (۹ تا ۱۲ سال) برای حداکثر اثربخشی قبل از شروع فعالیت جنسی.
• واکسیناسیون جبرانی برای افراد تا سن ۲۶ سالگی و در برخی موارد تا سن ۴۵ سالگی.
• اقدامات جنسی ایمن: استفاده از کاندوم و بند دندان در طول فعالیت جنسی می تواند خطر انتقال را کاهش دهد، اگرچه محافظت کاملی ایجاد نمی‌کند.
• غربالگری منظم: پاپ اسمیر روتین و تست HPV به تشخیص زود هنگام تغییرات قبل از تبدیل شدن به مشکلات جدی سلامتی کمک می‌کند.
• ترک سیگار: سیگار کشیدن سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و خطر ابتلا به عفونت‌های مداوم HPV را افزایش می‌دهد و ترک را به یک اقدام پیشگیرانه مهم تبدیل می‌کند.

آینده تحقیقات HPV

پیشرفت در تحقیقات پزشکی برای بهبود پیشگیری و درمان HPV ادامه دارد. مناطق فعلی اکتشاف عبارتند از:

• واکسن‌های درمانی: برخلاف واکسن‌های پیشگیرانه، این واکسن‌ها به سیستم ایمنی کمک کرده تا با عفونت‌های HPV موجود مبارزه کند.
• درمان های ضد ویروسی: دانشمندان در حال بررسی داروهای ضد ویروسی بالقوه برای هدف قرار دادن مستقیم HPV هستند.
• روش‌ های تشخیص زود هنگام: نوآوری‌ها در فناوری غربالگری ممکن است امکان تشخیص زودتر و دقیق‌ تر عفونت‌های پرخطر HPV را فراهم کند.

نتیجه گیری

HPV یک عفونت گسترده اما قابل پیشگیری است که خطرات سلامتی قابل توجهی را به همراه دارد، به ویژه با توجه به ارتباط آن با سرطان‌های مختلف. از طریق واکسیناسیون، اقدامات جنسی ایمن و غربالگری‌های منظم، افراد می‌توانند از خود و شریک زندگی خود در برابر عوارض مرتبط با اچ پی وی محافظت کنند.

تحقیقات مستمر و کمپین‌های آگاهی بخشی در کاهش بار جهانی بیماری‌های مرتبط با HPV بسیار مهم است. با اطلاع و فعال ماندن، افراد می‌توانند کنترل سلامت خود را در دست بگیرند و به دنیایی با خطرات کمتر مرتبط با HPV کمک کنند.