اگر تمرین نکنید، عضلات تبدیل به چربی می‌شوند. این جمله‌ای است که ممکن است در باشگاه با آن آشنا شده باشد اما چقدر این ادعا صحت دارد؟
اگر قبلاً در مورد این سوال جستجو کرده باشید متوجه می‌شوید که این ادعا درست نیست، با این حال عده زیادی وجود دارند که این فرضیه را مطرح می‌کنند. برای پاسخ به این سوال اجازه بدهید به انواع سلول‌هایی که در عضله وجود دارند نگاهی بیندازیم. (موضوع کمی علمیه 🤓)
سلول‌های ماهواره ای (MSC)
این‌ها سلول‌های بنیادی اسکلتی هستند. وقتی دچار آسیب دیدگی می‌شوید این سلول‌ها فعال می‌شوند و تصمیم می‌گیرند تبدیل به سلول‌های عضلانی آینده شوند. همین سلول‌ها هستند که تصمیم می‌گیرند به یاخته ماهیچه‌ای (میوسیت) تبدیل شوند. منبع (۱)
یاخته ماهیچه‌ای (میوسیت)
میوسیت‌ها سلول‌های عضلانی هستند که از سلول‌های ماهواره ای ایجاد می‌شوند. این سلول‌ها در نواحی آسیب دیده عضلانی ایجاد می‌شوند و برای رشد عضلانی ضروری هستند. منبع (۲)
میوفیبرها (Myofibers)
میوفیبرها از هم‌جوشی میوسیت‌ها به فیبرهای عضلانی جدید ایجاد می‌شوند. تعداد میوفیبرها در بزرگسالان ثابت است اما اندازه آنها تغییر می‌کند. (هیپرتروفی)
فیبروبلاست
فیبروبلاست سلول‌های بافت ارتباطی هستند که ماتریکس برون یاخته‌ای و کلاژن را درست می‌کنند.
سلول‌های عروقی
رگ‌های خونی که از سلول‌های اندوتلیال ایجاد می‌شوند و بین فیبرهای عضلانی قرار دارند و وظیفه آنها تامین مواد مغذی و خون حاوی اکسیژن برای عضلات است.
سلول‌های ایمنی
در شرایط معمولی، این سلول‌ها در عضلات قرار دارند. در صورت بروز جراحت شدید، این سلول‌ها به سمت بافت عضلانی آسیب دیده میروند.
نکات اضافی:
آديپوسيت‌های درون عضله‌ای: این سلول‌ها بین فیبرهای عضلانی قرار دارند. در واقع، این‌ها سلول‌های چربی هستند که بین سلول‌های عضلانی قرار می‌گیرند.
آیا عضله به چربی تبدیل می شود؟
این باور که عضله به چربی تبدیل می‌شود به خاطر وجود بیماری‌هایی مثل: دیستروفی عضلانی یا فساد عضلانی، ایجاد شده است که در آن بافت چربی، جایگزین بافت عضلانی اسکلتی می‌شود.
با این حال، عضله و چربی ۲ بافت کاملاً متفاوت هستند که عملکرد یکسانی هم ندارند. عضله همیشه در حال مصرف انرژی است در حالی که، چربی در حال ذخیره انرژی است. البته، این ۲ شباهت‌هایی هم دارند.
هر دوی آنها از سلول‌های بنیادی ایجاد شده‌اند که در ادامه به سایر سلول‌ها تبدیل شده‌اند. یک نوع خاص از این سلول‌ها به نام سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي بسته به دستوری که از طرف ژن دریافت می‌کنند، می‌توانند به چربی یا عضله تبدیل شوند.
مهم: با اینکه ریشه ایجاد عضله و چربی یکی است اما عضله نمی‌تواند به چربی تبدیل شود.
- پس چرا چنین ادعایی مطرح شده است؟
به این خاطر که نسبت چربی به عضله در بدن با توجه به میزان فعالیت و افزایش مصرف کالری می‌تواند تغییر کند.
فرض کنید تمرین کردن را کنار بگذارید و کالری زیادی هم مصرف کنید. در طول زمان، بدن شروع به افزایش بافت چربی و کاهش بافت عضلانی می‌کند. بعد از گذشت یک سال و نگاه به آینه تصور می‌کنید که عضلات با چربی جایگزین شده‌اند اما واقعیت چیز دیگری است.
آیا چربی به عضله تبدیل می شود؟
اجازه بدهید همین ابتدا بگویم که این تبدیل چربی به عضله نیز امری محال است فرقی هم نمی‌کند چقدر مکمل مصرف می‌کنید!
دلیل اینکه نمی‌توانید چربی را به عضله تبدیل کنید خیلی ساده است:
این ۲ بافت‌های کاملاً متفاوتی هستند. عضله کارش آزادسازی انرژی است و در خودش کربوهیدرات ذخیره می‌کند و چربی، کارش ذخیره انرژی و تولید هورمون‌های بدن است. منبع (۳ و ۴)
وقتی شروع به وزنه زدن می‌کنید و بعد از مدتی میزان عضله‌های شما بیشتر می‌شود، تصور می‌کنید که بخشی از چربی‌ها، تبدیل به عضله شده‌اند اما حقیقت این است که: بافت عضلانی بیشتر شده و بافت چربی هم کم‌کم از بین رفته است اما هیچ کدام از این‌ها به یکدیگر تبدیل نشده‌اند. منبع (۵ و ۶)
حرف آخر
هیچ عضله‌ای تبدیل به چربی نمی‌شود.
هیچ فرایندی در بدن وجود ندارد که بتواند عضله را که از آمینو، پروتئین و آب تشکیل شده را به بافت‌های چربی تبدیل کند.
وقتی یک زندگی فعال دارید و ناگهان دست از ورزش می‌کشید عضلات تبدیل به چربی نمی‌شوند بلکه از بین میروند چرا که بدن دیگر نیازی به آنها ندارد.
از طرف دیگر، چربی نیز به عضله تبدیل نمی‌شود. پس به خودتان زحمت ندهید. 😳
بهترین توصیه برای اینکه چربی کمتری در بدن ایجاد شود این است که: میزان مصرف کالری خود را با سبک زندگی جدیدتان هماهنگ کنید.
آیا شما تا حالا چربی را به عضله تبدیل کرده‌اید؟!😜
سلام
نوشتید “وقتی دست از ورزش بکشید عضلات از بین میروند”
یعنی تفاوتی نمیکنه که فرد هیپرتروفی سارکوپلاسمیک داشته یاهیپرتروفی میوفیبریلار و از چه سیستم تمرینی استفاده میکرده؟
سلام
به سرعت از بین نمی روند اما حجم آنها کاهش پیدا می‌کند و به مرور از میزان عضلات کاسته می شود چون بدن دلیلی برای نگهداری آنها ندارد