پدر بدنسازی هند 102 ساله شد اما هنوز تسلیم نمی شود
چه به شانس اعتقاد داشته باشید یا نه؟ بعضی از مردم در رفاه و بدست آوردن خوش شانسی از دیگران در موقعیت بهتری قرار می گیرند. اما مانوهار ایک یکی از این افراد نبود، تصور کنید در یک روستای دور افتاده به نام هامتی در بنگلادش بدنیا بیایید، در 12 سالگی دچار تب سیاه بشوید، به یک افسر ارتش سلطنتی بریتانیا سیلی بزنید، تازه تبدیل به یک قهرمان بدنسازی نیز بشوید!!
برای کسی که زیر یک صخره زندگی کرده است او اولین مرد بنگلادشی است که عنوان آقای جهان سال 1952 را کسب کرده است، این در حالی است که کشورش درگیر خونین ترین جنگ های داخلی خود است و زندگی برای همه سخت است.
آقای مانوهار 3 بار در سال های 1951 ،1954 و 1958 قهرمان مدال طلای مسابقات بدنسازی آسیا شده است.
اما همه این عناوین با پای خودشان سراغ مانوهار نرفته اند. مانوهار از وقتی کودک بود به ورزش هایی مثل کشتی، پاورلیفتر علاقه مند بود و تا سن 12 سالگی هم قدرت بدنی زیادی را کسب کرده بود. اما متاسفانه در 12 سالگی گرفتار تب سیاه می شود و از نظر بدنی دچار افت شدیدی می شود. البته او عقب ننشست و با استفاده از تمرین های سبک و تمرین هایی با استفاده از وزن بدن خودش شروع به ورزش می کند.
در نوجوانی او به حدی قدرتمند می شود که در نمایش های خیابانی که در آنها آهن و زنجیر را پاره می کنند شرکت می کند و از این راه کسب شهرت می کند.
در سال 1942 به ارتش سلطنتی بریتانیا ملحق می شود و در آنجا با مفهوم تمرینات با وزنه آشنا می شود. از آن لحظه به بعد او تصمیم می گیرد به عنوان یک بدنساز حرفه ای عمل کند. او به فیزیکی دست پیدا می کند که در میان افسران بریتانیایی بسیار محبوب می شود.
اما یک روز او با یکی از افسران مافوق خود درگیر می شود و سیلی به صورت او می زند و این باعث می شود به زندان برود. حتی با اینکه در زندان بود او از تمرین کردن دست بر نداشت و پشتکار او باعث شد تا زندان بان برای کمک به او رژیم غذایی او را نسبت به دیگر زندانیان متفاوت کند.
بالاخره تلاش های او و رفتار او در زندان جواب می دهد و او در سال 1950 در سن 37 سالگی جام آقای هرکول و در سال 1951 در مقام دوم آقای جهان و در سال 1952 مقام اول آقای جهان را کسب کرد.
آقای مانوهار اکنون 102 ساله است و وضعیت سلامتی خوبی دارد. او آخرین بار در سال 2003 در سن 90 سالگی در یکی از مسابقات فیگور شرکت کرد. تصاویر زیر باعث می شود همه ما درباره بهانه آوردن برای باشگاه نرفتن، تجدید نظر کنیم.
امیدوارم همه ما بتوانیم از اینگونه افراد الگو بگیریم و برای باشگاه نرفتن بهانه نیاوریم.
فردا می خواهم به شما نشان دهم چگونه چربی های خود را آتش بزنید….
