پیر بدنسازی از 50 سال افتخار می گوید
افرادی که بدنسازی را حرفه ای انجام می دهند حتی امثال من که یک آماتور هستم، اگر توانسته باشید با این رشته ورزشی ارتباط برقرار کرده باشید، می دانید که این ورزش چیزی بیشتر از یک ورزش است، یک راه و روش برای زندگی است، شما را تبدیل به انسانی بیشتر از چیزی که هستید می کند.
فقط در مورد بدست آوردن حجم و وزن صحبت نمی کنم، حتی منظورم سلامت بدنی که بدست می آورید نیست، چیزی بزرگتر در لایه های زیرین این ورزش وجود دارد. چیزی که من آن را در مصاحبه اخیر آرتور پیکاک یکی از قهرمان های خودم توانستم ببینم. امید وارم از صحبت های او شما نیز لذت ببرید.
آرتور پیکاک اولین بار در سال 1965 وارد عرصه مسابقات بدنسازی شد و در سال 2015 دوباره نشان داد چه چیزی در چنته دارد. در 80 سالگی پیکاک برنده جام قهرمانی بدنسازی در رده 70 ساله ها به بالا شد و در رده 60 ساله ها در جایگاه چهارم ایستاد. حیرت انگیز اینکه پیکاک این مقام ها را در حالی بدست آورد که یک عمل سنگین روی قلبش را پشت سر گذاشته بود.
50 سال جنگ با وزنه
بعد از 50 سال رقابت، پیکاک در بیش از 100 مسابقه شرکت کرده و دارای 57 عنوان است. او در ونیز کالیفرنیا به همراه آرنولد و فرانکو کولومبو به تمرین می پرداخت. اما حالا بعد از برنده شدن عنوان ملی و فدراسیون جهانی پرورش اندام، او هم اکنون می تواند از دوران رقابت خداحافظی کند.
نیم قرن پیش در سال 1965 پیکاک یکی از اعضای اولیه باشگاه معروف طلایی (GOLD) بود. او اشاره می کند آن روزها بدنسازی برای من یک سرگرمی بود. چهار سال بعد او این ورزش را جدی تر گرفت و اولین مقام خودش را بدست آورد. دو سال بعد پیکاک در مسابقات ملی شرکت کرد و در جایگاه دوم پست سر کن والر افسانه ای قرار گرفت.
از آنجایی پیکاک شهروند آمریکا نبود نمی توانست در مسابقات ملی شرکت کند، وقتی او شهروندی آمریکا را در سال 1995 اخذ کرد، او عنوان آقای آمریکا را 3 بار و آقای کالیفرنیا را 5 بار بدست آورد.
او خودش می گوید:
عنوانی که سال گذشته میلادی در این سن بدست آوردم، نشان می دهد که بدنسازی تنها یک دوره از زندگی او نبوده بلکه نوع و روش زندگی او بوده است.
او با کمی غرور می گوید:
شاید روز هایی که من برروی صحنه می رفتم و خود را نشان می دادم به پایان رسیده باشد، اما علاقه و اشتیاق من به بدنسازی هرگز نسبت به امروز قوی تر نبوده است.
همان طور که دوست قدیمی او آرنولد در پایان فیلم (pumping iron) می گوید:
من فقط رقابت را کنار گذاشته ام، اما هرگز بدنسازی را متوقف نمی کنم.
امیدوارم بعنوان کسی بدنسازی را دوست دارد، شما نیز بتوانید این ورزش را تبدیل به یک روش برای زندگی خود تبدیل کنید. همانطور که قبلاً گفتم ای کاش همه مردم بدنساز بودند.
فردا در مورد ترفند های کهنه سربازان بدنساز برای شما خواهم گفت…
