یک بدنساز طبیعی، چقدر طبیعی است؟

بیایید واقع‌بین باشیم، بدنسازان طبیعی چندان هم طبیعی نیستند!

مثل همیشه نمی‌خواهم در مورد مصرف یا عدم مصرف داروها در بدنسازی قضاوت کنم. در این مطلب به سوالات مهمی در مورد بدنسازی طبیعی و غیرطبیعی پاسخ می‌دهم.

استفاده از داروها، فیزیولوژی شما را تغییر می‌دهد. پس نحوه تمرین و غذا خوردن بدنسازهای طبیعی و غیر طبیعی نباید مثل هم باشد.

بدون هیچ گزافه‌گویی، برویم سر اصل مطلب:

بدنساز طبیعی به چه معناست؟

تعریف یک ورزشکار طبیعی بسیار گنگ و نامفهوم است! بعضی‌ها تا جایی پیش می‌روند که می‌گویند: اگر یک نفر کراتین هم مصرف کند، طبیعی نیست!

مردان و زنان می‌توانند در رقابت‌هایی که برای ورزشکاران طبیعی است شرکت کنند و در تست‌های دارو هم چیزی معلوم نشود. در حالی که، فقط چند ماه پیش در دوره سنگین دارو قرار داشته‌اند!!

طبیعی در این مورد، خیلی سر راست به این معنی است که: الان استروئید و یا سایر داروها را استفاده نمی‌کند!! حداقل نه آن‌هایی که در تست‌ها مشخص می‌شوند!!

آیا واقعاً فکر کرده‌اید که یک ورزشکار که سال‌ها از دارو و استروئید استفاده کرده، تمام حجم عضلانی خود را به خاطر ۳-۴ ماه عدم استفاده از دست می‌دهد؟!

ابداً نه!!

واقعیت این است که: حتی ورزشکاران المپیکی هم از داروها استفاده می‌کنند و تست‌های ضد دوپینگ را با موفقیت طی می‌کنند! به عنوان مثال: لانس آرمسترانگ یکی از ورزشکارانی است که بیشترین تست ضد دوپینگ را در تاریخ انجام داده است!!

اما در هیچ‌کدام، نتیجه تستش مثبت نشد!! این مردان و زنان در ورزش‌هایی رقابت می‌کنند که کلی پول و شهرت در آن قرار دارد و همه آن‌ها به دنبال قهرمانی هستند.

نمونه‌های خنده‌دار خارجی بدنسازان طبیعی!

برای اینکه به شما نشان بدهم منظور از افرادی که در تست‌های دوپینگ موفق شده‌اند، چه کسانی هستند، چند نمونه را ذکر می‌کنم.

دنیس ولف سال ۲۰۰۵ کارت حرفه‌ای فدراسیون جهانی IFBB را دریافت کرد و ۴ ماه بعد در اولین مستر المپیا خود شرکت کرد. این رقابت‌ها مسابقاتی است که در آن تست صورت می‌گیرد اما آیا کسی هست که باور داشته باشد دنیس پاک است؟!

سمی ال حداد، قبل از اینکه وارد دنیای حرفه‌ای بشود، ۳ بار برنده رقابت‌های آماتور جهانی شده است، .

و رامی بزرگ، اولین برنده رقابت‌های آماتور المپیا بود و همان‌طور که حدس زده‌اید: این رقابت‌ها هم شامل تست دوپینگ بوده است!

• چطوری این کار را می‌کنند؟

در اغلب مواقع، این تست‌ها شامل: تست‌های ادرار است و خیلی از ترکیبات درون ادرار، قابل تشخیص نیستند. یک نمونه خوب، هورمون رشد (HGH) (سوماتروپین) است.

در بعضی مواقع، با مصرف دیورتیک ها، (داروهای ادرارآور) از شر این تست‌ها خلاص می‌شوند.

متخصص‌هایی وجود دارند که می‌دانند باید چه موقع مصرف را قطع کنید تا در تست‌ها نتایج معلوم نشود اما هم‌چنان این ترکیبات در بدن فعال باشند. (توصیه می‌کنم، این فیلم را حتماً تماشا کنید: Untold: Hall of Shame)

داستان‌هایی وجود دارند از رقابت‌هایی که در آن، برگزار کننده فقط برای اینکه عده‌ای از بدنسازان شرکت داشته باشند، در نتایج تست‌ها دستکاری کرده‌اند.

بدنسازان هم‌چنین می‌توانند از سینتول و سایر موادی که در دسته داروها قرار ندارند، استفاده کنند تا ظاهر خود را بهتر کنند.

اگر از این مواد، هوشمندانه استفاده کنند، کسی متوجه نمی‌شود و می‌تواند چندین سایز افزایش را در نقاطی که ضعف دارند، ببینند! این ترکیبات، در تست‌ها مشخص نمی‌شوند به این علت که آن‌ها دارو نیستند!

ترکیبات مورد علاقه بدنسازان طبیعی!

اینجا بعضی ترکیبات را معرفی می‌کنم که نزدیک مسابقات مصرف می‌شوند و قابل تشخیص هم نیستند.

انسولین: این ترکیب در تمام فصل می‌تواند استفاده شود و باعث افزایش حجم شود و از طرف دیگر، عمر بسیار کوتاهی نیز دارد. بین ورود و خروج این ماده از بدن، ۴-۶ ساعت بیشتر زمان نیاز نیست!!

هورمون رشد: فقط تست‌های بسیار گران قیمت خون، می‌توانند آن را تشخیص بدهند.

IGF1 و MGF1: باعث افزایش دائمی حجم می‌شوند و ظاهر پری به عضلات می‌دهند. در اکثر تست‌ها هم، غیرقابل تشخیص هستند.

افدرین: بدنسازان برای کاهش چربی بدن از افدرین در سطح گسترده استفاده می‌کنند و چند هفته قبل از مسابقه، مصرف خود را قطع می‌کنند تا در تست‌ها مشخص نشود.

داروهای تجویزی: بعضی ورزشکاران به بهانه بیمار بودن، از تجویزهای پزشک‌ برای داروهای ضد استروژن و… استفاده می‌کنند و البته، بعضی فدراسیون‌ها چشم خود را  می‌بندند!

• هیچ داستان پریانی در کار نیست!

متاسفم تصور شما از افسانه شاه پریانی را که از قهرمانان خود داشته‌اید خراب کرده‌ام! اما اینجا قرار است حقیقت را بگویم.

البته، انکار نمی‌کنم در سطح آماتور افراد زیادی هستند که حقیقتاً در رده بدنسازان طبیعی قرار می‌گیرند اما این مطلب برای آن افرادی است که در سطح حرفه‌ای رقابت می‌کنند و با ریاکاری تمام می‌گویند: ورزشکاران طبیعی هستند!!

در سطح حرفه‌ای شما هر کاری خواهید کرد تا بهترین باشید! هر ورزشکار حرفه‌ای به سطحی می‌رسد که دیگر به نوعی جای رشد ندارد و برای اینکه بتواند در سطح بالاتری رقابت کند، مجبور به استفاده از داروها می‌شود.

تفاوت های ژنتیکی چقدر در بدنسازی اهمیت دارند؟

این واقعیت را بپذیرید و در موردش دیگر نق نزنید و به ورزش کردن ادامه دهید!!

سوالات مهم در مورد بدنسازهای طبیعی و غیر طبیعی

۱. کدامیک باید بیشتر تمرین کنند؟

پاسخ: بدنسازهای طبیعی

با اینکه توصیه می‌شود: هر ۲ دسته، به صورت مرتب تمرین کنند اما بدنسازهای طبیعی باید حداقل، هر عضله را هفته‌ای ۲ بار تحت فشار قرار دهند.

همان‌طور که قبلاً گفته‌ام: راز عضله سازی، در سنتز پروتئین نهفته است. فرایندی که بدن، از آمینو اسیدها برای ساختن بافت‌های عضلانی استفاده می‌کند. اگر می‌خواهید عضله بسازید، باید سنتز پروتئین را حداکثر نگه دارید.

بعد از جلسه تمرینی، سطح سنتز پروتئین در عضلات تا ۲۴ ساعت بالاست. اگر قرار باشد هر عضله را هفته‌ای یک‌بار تحت فشار قرار دهید، سطح سنتز پروتئین چندان بالا نمی‌آید.

بله، غذا خوردن باعث افزایش سنتز پروتئین می‌شود اما نه به اندازه جلسات تمرینی!

پس یک بدنساز طبیعی، خیلی بیشتر به جلسات تمرینی نیاز دارد.

بدنساز غیرطبیعی به صورت مصنوعی، سطح سنتز پروتئین را بالا نگه می‌دارد. استروئیدها این کار را انجام می‌دهند.

البته، این دسته از بدنسازها نیز از جلسات تمرینی بیشتر سود می‌برند.

۲. کدامیک باید بیشتر هوازی کار کنند؟

پاسخ: بدنسازهای غیرطبیعی

فرض کنیم: از هورمون رشد و استروئیدها استفاده می‌کنید. حالا که این انتخاب را کرده‌اید باید تا جای ممکن اثرات منفی این داروها را محدود کنید.

۲ کار مهمی که باید انجام دهید: کنترل سطح فشار خون، سطح چربی و کلسترول خون است. تمرینات کاردیو و هوازی می‌توانند شما را سالم نگه دارند.

تمرینات هوازی کم فشار می‌توانند باعث بهبود سلامت دستگاه عروق و کاهش فشار خون شوند.

پس، در ابتدا یا انتهای جلسه تمرینی، ۲۰ دقیقه تمرین هوازی سبک انجام دهید. (بهترین ساختار برنامه کاردیو برای بدنسازی)

۳. کدامیک باید حجم تمرین را محدود کنند؟

پاسخ: بدنسازهای طبیعی

بدنسازها فکر می‌کنند: هر چقدر ست‌های بیشتری (حجم بیشتر) کار کنند، رشد بیشتری را تجربه می‌کنند. این موضوع برای شما که طبیعی کار می‌کنید، صحت ندارد.

• چرا؟

حجم تمرین با تعداد جلسات تمرینی رابطه معکوسی دارد: هر چقدر در هفته یک عضله را بیشتر تمرین می‌دهید، باید حجم تمرین هم برای آن عضله، کمتر باشد. از آنجایی که بدنساز طبیعی در هفته بیشتر تمرین می‌کند، پس باید حجم تمرینش کمتر باشد.

بدنساز طبیعی از وجود کورتیزول در خون، بیشتر ضرر می‌کند: کورتیزول باعث افزایش نرخ شکستن پروتئین‌ها در عضلات و باعث کاهش سطح سنتز پروتئین هم می‌شود.

کورتیزول بزرگ‌ترین دشمن یک بدنساز طبیعی است.

• چرا؟

چون بدنسازهای غیرطبیعی که استروئید مصرف می‌کنند، مشکلی با کورتیزول ندارند. استروئید، جلوی فعال شدن کورتیزول را در سطح سلولی می‌گیرد.

نکته جالب: این همان دلیلی است که وقتی بدنسازها مصرف استروئید را قطع می‌کنند، عضله از دست می‌دهند! همه فکر می‌کنند که: استروئید، عضله می‌سازد که درست است اما نقش مهم‌ترش جلوگیری از فعالیت کورتیزول است!!

نصیحت: به هر کسی که می‌خواهد استروئید مصرف کند می‌گویم: اگر قصد مصرف دارید بهتر است به فکر قطع مصرف نباشید و تفننی استروئید مصرف نکنید، چون اگر مصرف را قطع کردید، سطح کورتیزول حتی از حالت طبیعی بیشتر افزایش پیدا خواهد کرد.

نتیجه: هر چقدر حجم تمرین را بیشتر کنید، کورتیزول بیشتری هم تولید می‌کنید. پس اگر طبیعی کار می‌کنید، حجم تمرین را زیاد نکنید.

۴. کدامیک باید در طی هر ست، سنگین‌تر کار کند؟

پاسخ: بدنسازهای طبیعی

از آنجایی که حجم تمرین یک بدنساز طبیعی کمتر است، باید در طی هر ست، سنگین‌تر کار کند تا فیبرهای عضلانی تحریک شوند.

• چطور این کار را بکنیم؟

حرکات را به چند دسته تقسیم می‌کنیم:

• ایزوله و ترکیبی

حرکات ایزوله را با تکنیک‌های تا سر حد خستگی کامل، توقف و استراحت و دراپ ست تمرین دهید.

حرکات ترکیبی را با تکنیک خستگی یا خستگی کامل انجام دهید.

حرکات ترکیبی خیلی سنگین را، با تکرارهای کمتر انجام دهید اما وزنه، سنگین باشد.

بدنسازهای غیرطبیعی هم می‌توانند سنگین کار کنند اما بهتر است اولویت را به تکرارهای بالا اختصاص دهند.

۵. کدامیک نیاز به مصرف بیشتر پروتئین دارد؟

پاسخ: بدنسازهای غیرطبیعی

بدنساز غیرطبیعی سطح سنتز پروتئین بالاتری دارد. یکی دیگر از اثرات مصرف استروئید، نرخ استفاده از پروتئین برای عضله سازی است.

بدنساز غیرطبیعی می‌تواند از آمینوها به راحتی برای ساخت عضله جدید استفاده کند. پس مصرف پروتئین بالا به خصوص در ۲۴ ساعت بعد از جلسه تمرینی، می‌تواند به بدنساز غیرطبیعی خیلی بیشتر کمک کند.

قبلاً در مورد مصرف زیاد پروتئین، صحبت کرده بودم. (آیا مصرف زیادی پروتئین ضرری دارد)

اما بدنساز طبیعی یک ظرفیت برای استفاده از پروتئین در عضله سازی دارد.

نکته جالب: اگر طبیعی کار می‌کنید، بهتر است سطح مصرف پروتئین را به صورت دوره‌ای بالا ببرید. یعنی بهتر است مصرف پروتئین به صورت روزانه بالا و پایین شود و یک روند ثابت مصرف نداشته باشید.

البته، می‌توانید از پروتئین‌هایی استفاده کنید که سطح جذب خیلی بالایی دارند، مثل: کازئین هیدرولیز و وی هیدرولیز.

نکته خیلی مهم‌تر: اگر طبیعی کار می‌کنید و مصرف پروتئین را خیلی بالا می‌برید، این ریسک وجود دارد که بدن به فرایند تبدیل پروتئین به انرژی روی بیاورد به جای اینکه پروتئین را به عضله تبدیل کند.

در فاز حجم، ۲ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و در فاز چربی سوزی، ۲.۵ تا ۳ گرم پروتئین مصرف کنید.

۶. کدامیک به کالری بیشتری نیاز دارد؟

پاسخ: بدنسازهای غیرطبیعی به خصوص در فاز رشد

این سوال هم مثل مصرف پروتئین است. بدنساز غیرطبیعی موقع عضله سازی می‌تواند از کالری و پروتئین بیشتری استفاده کند.

یک بدنساز غیرطبیعی، احتمال کمتری دارد تا با مصرف کالری بیشتر، چربی زیادی هم در بدن تولید کند. پس باید در دوره مصرف استروئید، از این مزیت سود ببرید.

این موضوع برای یک بدنساز طبیعی صدق نمی‌کند. شما یک ظرفیت مشخص برای عضله سازی دارید. اگر از یک میزانی بیشتر بخورید، عضله بیشتر هم تولید نمی‌کنید! فقط گلیکوژن بیشتری ذخیره خواهید کرد و بزرگ‌تر به نظر می‌رسید.

۷. کدامیک باید سطح کورتیزول را پایین‌تر نگه دارد؟

پاسخ: بدنسازهای طبیعی

اگر می‌خواهید رشد کنید، باید سطح کورتیزول را حداقل کنید. مصرف کربوهیدرات‌های زود هضم به خصوص قبل و بعد تمرین به کاهش سطح کورتیزول کمک می‌کند.

۸. کدامیک باید بیشتر از مکمل‌ها استفاده کنند؟

پاسخ: بدنسازهای غیرطبیعی

مصرف مکمل‌ها برای هر ۲ گروه مفید است اما این مسئله برای بدنسازهای غیرطبیعی مهم‌تر است.

مصرف استروئید‌ها و هورمون رشد، عوارضی مثل: افزایش فشار خون، چربی، کلسترول و افزایش غلظت خون دارد. از طرفی، فشار روی کبد و کلیه هم وارد می‌شود. افزایش بیش از حد فشار خون، یکی از عوارض خطرناک استروئیدها است.

این‌ها را نگفتم که شما را بترسانم اما اگر تصمیم به مصرف گرفته‌اید، باید به جای اینکه پول خود را خرج مکمل‌های عضله ساز کنید، این پول را برای خرید مکمل‌هایی که به سلامتی کمک می‌کنند، کنار بگذارید.

روغن ماهی می‌تواند فشار خون، غلظت خون و میزان التهاب را کاهش دهد. کرکومین هم می‌تواند باعث کاهش التهاب شود. عصاره کرفس هم برای کاهش فشار خون توصیه می‌شود.

اگر غیرطبیعی کار می‌کنید، بدترین مکمل برای شما، مکمل‌های محرک مثل: کافئین هستند که باعث افزایش فشار خون می‌شوند.

۹. کدامیک موقع رژیم گرفتن، می‌تواند کالری کمتری مصرف کند؟

پاسخ: بدنسازهای غیرطبیعی

مقصر اصلی از دست دادن عضلات، هورمون کورتیزول است. کورتیزول نقش‌های مختلفی دارد اما مهم‌ترین آن‌ها:

• انتقال انرژی ذخیره شده در بدن
• افزایش سطح گلوکز خون

بدن می‌خواهد سطح گلوکز خون را ثابت نگه دارد. اگر میزان گلوکز کاهش پیدا کند، حس گرسنگی سراغ‌تان می‌آید و شما را مجبور به خوردن می‌کند تا قند خون بالاتر برود. در غیر این صورت، گلوکز ذخیره شده در بدن، آزاد می‌شود.

هورمونی که گلوکز را در خون آزاد می‌کند، کورتیزول، گلوکاگون و تا حدودی هورمون رشد است. سطح این هورمون‌ها وقتی در حال رژیم گرفتن هستید، افزایش پیدا می‌کنند.

وقتی یک رژیم کم کربوهیدرات دارید، نرخ شکسته شدن پروتئین‌ها در بدن نیز افزایش می‌یابد، تا از آمینو‌های موجود برای تولید گلوکز استفاده شود.

پس اگر رژیم کم کربوهیدرات را برای مدتی طولانی ادامه دهید، سطح کورتیزول را افزایش خواهید داد.

افزایش سطح کورتیزول هم کار عضله سازی را مشکل‌تر می‌کند. وقتی از استروئید استفاده می‌کنید، جلوی عمل کردن کورتیزول را می‌گیرید.

پس بدنسازهای غیر طبیعی، ریسک کمتری دارند تا وقتی رژیم می‌گیرند عضله از دست بدهند و می‌توانند رژیم‌ سخت‌تری بگیرند. آن‌ها حتی می‌توانند هم‌زمان با چربی سوزی، عضله بسازند.

حفظ عضله و چربی سوزی هم زمان

شما طبیعی کار می‌کنید یا غیرطبیعی؟!