هالیوود چه در گذشته و چه حالا، به اهمیت قطر بازوهای بازیگرانش واقف است. شاید حافظه تاریخی ما بیشتر به یاد آرنولد می‌افتد که با حضورش در سینما، ما را به یاد مسابقات مستر المپیا می‌انداخت اما باید بدانید: این قصه سر درازتری دارد.
امروز می‌خواهم در مورد این بازوان قطور صحبت کنم:
جرارد باتلر
قطر بازوان جرارد شاید در نوسان باشد اما وقتی بزرگ است، واقعاً عظیم هستند. اگر به فیلم ۳۰۰ دقت کرده باشید، متوجه حرف‌های من می‌شوید.
جمله معروفی در آن فیلم دارد که خیلی جالب بود:
اسپارت‌ها! صبحانه‌تان را آماده کنید و زود بخورید، امشب در جهنم، شام خواهیم خورد!
ویل اسمیت
اگر در فیلم علی (Ali) که به یاد محمد علی کلی ساخته شد او را دیده باشید، به خودتان گفته‌اید: چقدر عظیم است!
نکته جالب در مورد او این است که: ویل، برخلاف بقیه که لاغر بوده‌اند بعداً چاق شده‌اند. او یک روند مشخص نداشته و مرتب با توجه به فیلم‌هایی که بایستی نقش آفرینی می‌کرده، هیکل خود را تغییر داده است.
بهترین نقل او در فیلم (Men in Black) است:
می‌دانی فرق من و تو در چیست؟ من کاری می‌کنم که این خوب به نظر برسد.
هیو جک من
شخصیت سرسخت و گاهی اوقات لج‌باز او، به اضافه فیزیک فوق‌العاده مردانه، او را تبدیل به یکی دیگر از انتخاب‌های ما کرده است و البته، همه نقش او را در سری فیلم‌های مردان ایکس، هرگز از یاد نمی‌برند.
بهترین دیالوگش:
ویکتور:
یک چیز را برای من روشن کن جیمی. تو اصلاً می‌دانی چطوری من را بکشی؟
لوگان:
من اون سر لعنتیت رو قطع می‌کنم. ببینم اون کار می‌کنه یا نه.
کریس ایونس
داشتن بازوانی قدرتمند، برای هر قهرمان فیلمی یک ضرورت است، مخصوصاً وقتی صحبت از کاپیتان آمریکا باشد و حقیقتاً ایونس، موفق به این کار شده است.
ون دیزل
حتی اسم او (دیزل) ما را یاد کامیون‌های عضلانی می‌اندازد! شاید او را به خاطر صدای عمیق و خش‌دارش و آن سر بدون مویش به راحتی تشخیص بدهید اما فیزیک فوق‌العاده‌اش، نشانی تجاری برای اوست.
بهترین دیالوگ:
من فقط در این ۴۰۰ متر زندگی می‌کنم.
کریس همسورث
برای بلند کردن آن چکش بزرگ در فیلم تور، بهتر است بازوان بزرگی هم داشته باشید. طبق گفته‌های او، برای بازی در فیلم تور، یک برنامه فشرده ۱۲ هفته‌ای را به اجرا گذاشته است.
بروس لی
شاید مثل بقیه، بازوانی بزرگ نداشته باشد اما بازوان او ساخته شده‌اند برای قدرت، سرعت و سختی.
بازوانی تفکیک شده و مخروطی که پر از قدرت هستند. به نظر خیلی از صاحب‌نظران، او یکی از با کیفیت‌ترین بازوان دنیا را داشته است.
ژان کلود وندام
نیازی نیست طرفدار او باشید تا بازوان او را تحسین کنید. قبل از اینکه به هالیوود بیاید، او در اروپا به خاطر کیک بوکسینگ کاملاً شناخته شده بود.
کارل ویدر
او را در فیلم راکی، در نقش آپولو، حریف راکی به یاد داریم. شاید از او خوش‌مان نمی‌آید اما در مورد بازوانش نمی‌توانید بی‌انصافی کنید.
استیو ریدز
او از قدیمی‌های هالیوود است. او را به خاطر فیلم هرکول به یاد می‌آورند و البته، هیکل فوق‌العاده او که جای صحبت نمی‌گذارد.
راک
قبل از اینکه در هالیوود معروف شود، دواین جانسون مشغول فوتبال آمریکایی در دانشگاه میامی بود و بعد از این، وارد مسابقات کشتی کج (WWE) شد. با بازوانی به قطر ۴۹ سانتی‌متر، خیلی واضح است که چرا به او The Rock (صخره) می‌گویند.
دالف لاندگرن
وقتی سیلوستر استالونه برای فیلم راکی ۴ دنبال حریفی با فیزیکی فوق‌العاده و البته روس می‌گشت، چه کسی بهتر از دالف!
همه ما در آن فیلم، او را با نام دراگو به یاد می‌آوریم.
سیلوستر استالونه
چه می‌خواهد راکی بالبوا یا جان رمبو، یا بارنی راس (فیلم The Expendables) باشد، سیلوستر استالونه، هرگز از نشان دادن بازوانش خجالت نمی‌کشید. او همیشه در این فهرست خواهد بود.
جان سینا
مثل اکثر مردهایی با بازوانی ۵۰ سانتی‌متری، سینا قبل از اینکه تبدیل به ستاره‌ای در مسابقات کشتی کج شود، (WWE) در میدان فوتبال آمریکایی یک غول بود.
لو فریگنو
برخلاف ادوارد نورتون در هالک که نیاز به جلوه‌های ویژه داشت تا تبدیل به هالک شود، تنها کاری که برای لو انجام دادند، سبز کردن هیکل فوق‌العاده‌اش بود.
او ۲ بار برنده عنوان آقای جهان بوده و انتخاب خیلی آسانی برای تهیه‌کنندگان هالیوودی بوده است.
آرنولد شوارتز نگر
او ۷ بار برنده عنوان آقای جهان است و با اینکه در دهه ۸۰، انگلیسی صحبت کردنش تعریفی نداشت، توانست تبدیل به یکی از قهرمانان کودکی خیلی از بچه‌ها در سراسر دنیا شود.
