هالوتستین را مصرف کنیم یا نه؟

هالوتستین یک استروئید آنابولیک فعال خوراکی است که به گیرنده‌های آندروژن (ARs) در سلول‌های عضلانی متصل می‌شود تا سنتز پروتئین را تحریک کند.

هالوتستین چیست؟

هالوتستین که از نظر شیمیایی به عنوان فلوکسی‌مسترون شناخته می‌شود، یک استروئید آنابولیک آندروژنیک است. از نظر ساختاری این هورمون شبیه به تستوسترون است اما یک گروه متیل اضافی به آن متصل است. منبع (۱)

برخلاف سایر استروئیدها، این استروئید آنابولیک و آندروژنیک مصنوعی آروماتیزه نمی‌شود و شکل واقعی خود را بدون تبدیل به استروژن حفظ می‌کند.

قدرت آنابولیک و آندروژنیک هالوتستین به ترتیب ۱۹۰۰ و ۸۵۰ است که به طور فوق‌العاده‌ای بالاتر از تستوسترون است و آن را به یکی از استروئیدهای بسیار قدرتمند تبدیل می‌کند.

هالوتستین چگونه کار می‌کند؟

مانند اکثر استروئیدهای آندروژنیک و آنابولیک دیگر، هالوتستین به روش‌های کاملاً مشابهی عمل می‌کند. این ماده، مکانیزم عمل هورمون‌های آندروژن درون‌زا را تقلید می‌کند.

هالوتستین یا فلوکسی‌مسترون با گیرنده‌های آندروژنیک واقع در نقاط مختلف بدن متصل می‌شود. این اتصال سلول‌هایی را تحریک می‌کند که به سنتز پروتئین کمک می‌کنند.

هم‌چنین سنتز پروتئین را تنظیم می‌کند، به این معنی که ساخت برخی پروتئین‌ها را افزایش می‌دهد در حالی که پروتئین‌های غیرضروری دیگر را کاهش می‌دهد.

این ماده باعث حفظ بسیاری از عناصر مهم مانند: نیتروژن، پتاسیم، سدیم و فسفر می‌شود.

هالوتستین هم‌چنین آنابولیسم پروتئین را تحریک می‌کند در حالی که کاتابولیسم اسیدهای آمینه را مهار می‌کند.

هم‌چنین دفع کلسیم از طریق ادرار را کاهش می‌دهد. همه این اقدامات به تعادل چرخه نیتروژن کمک می‌کنند. منبع (۲)

مزایای هالوتستین

در مردان، از آن به عنوان یک درمان جایگزین مهم برای مدیریت علائم مرتبط با کمبود تستوسترون استفاده می‌شود. این به ویژه به عنوان قرص برای هیپوگنادیسم (کم‌کاری غده‌های جنسی) اولیه استفاده می‌شود.

هم‌چنین برای نوجوانانی که تأخیر در بلوغ را تجربه می‌کنند تجویز می‌شود. این بدان معناست که هالوتستین مانند تستوسترون، رشد ویژگی‌های جنسی ثانویه را تحریک می‌کند.

در زنان، رشد برخی از انواع سلول‌های سرطان سینه را سرکوب می‌کند. منبع (۳) تحقیقات نشان می‌دهد که: این فعالیت ضد توموری با مهار رقابتی برخی هورمون‌ها مرتبط است.

هالوتستین با تحریک ترشح عوامل تحریک‌کننده اریتروپوئیتیک، تولید گلبول‌های قرمز خون را تحریک می‌کند. گلبول‌های قرمز بیشتر به معنای اکسیژن و مواد مغذی بیشتر است که می‌توانند برای رشد سالم عضلات و بافت‌ها استفاده شوند.

افزایش عرضه اکسیژن و سایر مواد مغذی مهم نیز منجر به بهبودی سریع‌تر از هر نوع آسیب می‌شود.

از آنجایی که سنتز بسیاری از پروتئین‌های مهم را افزایش می‌دهد، عضله‌سازی و افزایش حجم نسبتاً آسان می‌شود و استخوان‌های شما نیز تقویت می‌شوند.

یک چرخه نیتروژن متعادل نیز رشد عضلانی را بهبود می‌بخشد و به بدنسازان کمک می‌کند تا به اهداف خود برسند زیرا مقدار مناسبی از پروتئین‌ها برای رشد عضلانی در دسترس هستند. این امر قدرت و انرژی کلی بدنسازان را افزایش می‌دهد.

یکی از ویژگی‌های خاص هالوتستین این است که سطح پرخاشگری را در کاربران افزایش می‌دهد. این را می‌توان یک مزیت در نظر گرفت زیرا می‌توان از آن به عنوان یک انگیزه برای انجام تمرینات شدیدتر استفاده کرد.

هالوتستین به دلیل چرخه کاتینگ خود مشهور است، به این معنی که به خلاص شدن از چربی اضافی بدن کمک می‌کند. این ماده با ایجاد کمبود کالری در بدن، چربی اضافی ذخیره شده در بدن را کاهش می‌دهد. این نه تنها توده عضلانی بدون چربی را افزایش می‌دهد، بلکه بدن را از هرگونه تحلیل عضلانی محافظت می‌کند.

چه کسانی باید از هالوتستین استفاده کنند؟

نوجوانان با بلوغ دیررس و هم‌چنین افرادی که دچار کمبود تستوسترون هستند باید مصرف هالوتستین را شروع کنند. هالوتستین هم‌چنین برای تسکین سرطان پستان عودکننده پاسخ‌دهنده به آندروژن برای زنان تجویز می‌شود.

علاوه بر این، بدنسازانی که به دنبال کاهش چربی اضافی بدن و بهبود فیزیک خود هستند، باید هالوتستین را امتحان کنند!

افرادی که قصد ساخت و افزایش حجم عضلات را دارند نیز باید این استروئید آنابولیک آندروژنیک را امتحان کنند.

نحوه استفاده از هالوتستین

هالوتستین فقط به صورت خوراکی یعنی قرص موجود است. از آنجایی که یک استروئید خوراکی است، توصیه می‌شود هالوتستین با معده خالی مصرف شود. دلیل این امر افزایش فراهمی زیستی است.

اطمینان حاصل کنید که در طول دوره مصرف هالوتستین، مایعات کافی در طول روز مصرف می‌کنید. در صورتی که دوز را فراموش کردید، دوز خود را دو برابر نکنید!

دوز هالوتستین

در حالی که هیچ دستورالعمل ثابتی برای دوز هالوتستین وجود ندارد اما اطلاعات کافی بسته به هدف مصرف در دسترس است.

اگر از آن به عنوان درمان جایگزین برای هیپوگنادیسم استفاده می‌کنید، محدوده دوز معمولاً بین ۵-۲۰ میلی‌گرم است. برای زنان مبتلا به سرطان پستان، دوز تجویز شده اغلب بین ۱۰-۴۰ میلی‌گرم است.

اگر هدف شما از مصرف بیشتر مربوط به تناسب اندام است و هم‌چنین اگر مبتدی هستید، باید با ۱۰-۲۰ میلی‌گرم هالوتستین شروع کنید.

اگر بدن به دوز اولیه کوچک به خوبی پاسخ دهد، می‌توانید تا ۴۰ میلی‌گرم در روز افزایش دهید. به یاد داشته باشید که این حداکثر دوزی است که باید به دنبال آن باشید. هر چیزی بالاتر از ۴۰ میلی‌گرم خطرناک است و ممکن است عوارض جانبی شدیدی داشته باشد.

برخی افراد اغلب برای ۳ هفته اول ۲۰-۳۰ میلی‌گرم را انتخاب می‌کنند اما در هفته آخر تا ۴۰ میلی‌گرم افزایش می‌دهند.

می‌توانید آن را به صورت یک دوز واحد مصرف کنید یا آن را به ۲-۳ دوز کوچک تقسیم کنید. توصیه من روش دوم است.

چرخه هالوتستین

مدت زمان چرخه معمول ۲-۴ هفته است. بسیاری از افراد از این روش استفاده می‌کنند زیرا شروع هرگونه عوارض جانبی ناشی از هالوتستین را به حداقل می‌رساند.

ممکن است برخی بدنسازان را با چرخه طولانی‌تر ببینید. این می‌تواند آن‌ها را در معرض خطر بالاتری از تجربه عوارض جانبی قرار دهد.

بهتر است آهسته اما با احتیاط عمل کنید!

عوارض جانبی هالوتستین

برای به دست آوردن چیزی، باید چیزی را از دست بدهید. قطعاً برخی عوارض جانبی وجود دارند که باید قبل از شروع چرخه هالوتستین با آن‌ها آشنا شوید.

شاید شایع‌ترین و در عین حال خطرناک‌ترین آن‌ها مسمومیت کبدی باشد که در نهایت منجر به یرقان و تغییر رنگ پوست می‌شود. اثرات خطرناکی بر سلامت قلب و عروق وجود دارد، مانند فشار خون بالا.

هم‌چنین تأثیرات جنسی نیز وجود دارد، مانند: اختلال نعوظ، ژنیکوماستی، کاهش میل جنسی و کاهش تعداد اسپرم.

زنان نیز برخی مشکلات در قاعدگی، تورم پستان و افزایش خصوصیات مردانگی را گزارش کردند.

برخی نیز کاهش سطح گلوکز خون و عدم تعادل در سطح هورمون‌ها را تجربه کردند.

هالوتستین در مقابل ناندرولون دکانوات

در حالی که هر دو استروئید آنابولیک آندروژنیک با ساختار شیمیایی مشابه و هدف مشترک افزایش سطح تستوسترون هستند، تحقیقات نشان می‌دهند که: ناندرولون به طور بالقوه برای بهبود مفاصل استفاده می‌شود. از آن به عنوان یک درمان بالقوه برای آسیب‌های روتاتور کاف استفاده می‌شود. منبع (۴)

هم‌چنین ثابت شده است که هدف اصلی عمل ناندرولون، عضله اسکلتی است. این باعث رشد می‌شود که به نوبه خود خطر ابتلا به سندرم متابولیک را به حداقل می‌رساند.

هالوتستین در مقابل ترنبولون

ترنبولون یکی از قوی‌ترین استروئیدهای موجود در بازار است.

ترنبولون برای افزایش اشتها و رشد عضلات استفاده می‌شود. ترنبولون با افزایش جذب گلوکز توسط عضلات عمل می‌کند. این منجر به رشد بهینه عضلات و در نتیجه افزایش توده عضلانی بدون چربی می‌شود.

مسمومیت کبدی یکی از عوارض جانبی شایع هر دو استروئید آنابولیک آندروژنیک است.

هالوتستین در مقابل دیانابول

هر دو استروئید به روش‌های مشابهی عمل می‌کنند، زیرا رشد عضلانی را افزایش می‌دهند، سطح تستوسترون را بهبود می‌بخشند و چربی را می‌سوزانند.

اگرچه هالوتستین و دیانابول با بهبود تعادل نیتروژن کار می‌کنند اما دیانابول به استروژن آروماتیزه می‌شود و منجر به بسیاری از عوارض جانبی ناخواسته می‌شود.