در شبکه‌های اجتماعی افراد زیادی در مورد پپتایدها صحبت می‌کنند. یکی از مشهورترین این پپتایدها، هورمون رشد (HGH) است که معمولاً بخشی از درمان جایگزینی هورمون (HRT) است.
پپتایدهای تحقیقی براساس دنباله آمینو اسید و کیفیت منبع، با هم تفاوت دارند.
پپتاید تحقیقی چیست؟
پپتایدها را می‌توانید آمینو اسیدهایی توصیف کرد که به پپتایدها متصل هستند.
آن‌ها را می‌توان در طبیعت پیدا کرد و بعضی از آن‌ها مثل: کلاژن یا کراتین بسیار محبوب هستند.
برخی از پپتایدها، خواص درمانی مهمی دارند. این می‌تواند شامل: درمان کمبود هورمون رشد و ریکاوری از جراحات است.
پپتایدها مثل: استروئیدها نیستند و عوارض جانبی خیلی کمتری دارند.
در ضمن، منافع پپتایدها نیز با همدیگر متفاوت است. مثلاً: هورمون رشد همان خواص پپتاید BPC 157 را ندارد چرا که دنباله آمینو اسیدهای مختلفی را دارند.
اغلب پپتایدها از نظر کمیته جهانی ضد دوپینگ ممنوع هستند اما می‌توان برای اهداف تحقیقی آن‌ها را خریداری کرد.
در ضمن، پپتایدها با پروتئین‌ها نیز متفاوت هستند. با اینکه هر دو از آمینو اسیدها ساخته شده‌اند اما اثرات درمانی خیلی متفاوتی را دارند.
پپتایدهای تحقیقی برای چه استفاده می‌شوند؟
همان‌طور که اشاره شد، محققان انواع مختلف پپتاید را توسعه داده‌اند که هر کدام زنجیره آمینو اسیدهای خود را دارند. هر کدام نیز برای اهداف مختلف پزشکی مصرف می‌شوند.
به عنوان مثال: هورمون رشد انسانی به عنوان دارویی برای چاقی مورد تحقیق قرار گرفته است. منبع (۱)
هورمون رشد باعث افزایش هم‌زمان گلوکاگون و سطح لیپاز در بدن می‌شود که در عوض باعث آزاد شدن چربی از سلول‌های چربی به جریان خون می‌شود.
ترکیبی مثل: گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) در درمان جایگزینی تستوسترون استفاده می‌شود. در مقابل، هورمون رشد باعث افزایش سطح هورمون لوتئین کننده در بدن می‌شود.
در عوض این باعث افزایش زیاد سطح تستوسترون می‌شود. منبع (۲)
به یاد داشته باشید: پپتایدها با هم متفاوت هستند. بدن، گیرنده‌های مختلفی دارد و این ترکیبات طوری طراحی شده‌اند تا به شکل خاصی عمل کنند.
مزایای پپتایدهای تحقیقی
- رشد عضلانی: برخی پپتایدها مثل: فاکتور رشد شبه انسولین ۱(IGF-1)، فاکتور رشد مکانیو (MGF)، هورمون رشد (HGH)، CJC-1295 و… باعث رشد عضلانی می‌شوند.
- چربی سوزی: پپتایدهایی مثل: HGH Fragment، هورمون رشد، CJC-1295 و ملانوتان ۲ باعث چربی سوزی می‌شود.
- ریکاوری از جراحات: پپتایدهایی مثل: BPC-157 و تیموزین بتا ۴ (TB-500) باعث بهبود جراحات می‌شوند.
اولی باعث آنژیوژنز (رگ زایی یا گشاد شدن رگ‌های خونی) و دومی خاصیت ضد التهابی دارد. منبع (۳ و ۴)
عوارض جانبی پپتایدهای تحقیقی
چون پپتایدهای مختلفی وجود دارند نمی‌توان به همه عوارض آن‌ها اشاره کرد اما یک سری عوارض جانبی کلی وجود دارند:
- چون همه پپتایدها باعث افزایش هورمون رشد می‌شوند، این می‌تواند باعث افزایش مقاومت به انسولین شود.
- با اینکه اغلب پپتایدها برای دستگاه قلبی و عروقی مفید هستند اما پپتایدهایی مثل: اریتروپویتین (EPO) می‌توانند باعث افزایش تعداد سلول‌های قرمز خون و در نتیجه: افزایش ریسک لخته شدن خون شوند.
- برخی پپتایدها مثل: ملانوتان ۲ می‌توانند باعث افزایش فشار روی کلیه‌ها شوند.
نکته: پپتایدها به طور کلی عوارض جانبی کمتری از استروئیدها و سارم‌ها دارند.
در ضمن، استروئیدها کلاً هورمون هستند که روی سیستم غدد درون‌ریز و تقریباً تمام سلول‌های بدن اثر می‌گذارند. اما پپتایدها کلاً آمینو اسید هستند.
مقایسه بین هورمون رشد HGH و ایبوتامورن MK677
