راهنمای مقدماتی استفاده از استروئید در بدنسازی

هر چیزی که در مورد استروئید ها لازم است بدانید در ادامه توضیح داده شده است. اینکه چه استروئیدی را چقدر مصرف کنید و همین‌طور به نکات مهم در زمان مصرف استروئید نیز اشاره خواهد شد.

قبلا در مورد انسولین، تستوسترون و به طور کلی داروها یک سری مطلب کار کرده بودم اما هم‌چنان شما همراهان عزیز تمرینو سوالات بیشتری داشتید و از آنجایی که ما هم تابع قانون هستیم نمی‌توانیم در این موارد به شما مشاوره ارائه بدهیم! 🧐

به همین دلیل، مجبور شدم تا یک مطلب کامل در زمینه استروئیدها تهیه کنم و امیدوارم جواب اغلب سوال‌های دوستان بدنساز را داده باشم. 😎

⭐️نسخه صوتی مقاله در کست باکس: راهنمای مقدماتی استفاده از استروئید در بدنسازی

یکی از جالب‌ترین نظراتی که برای ما ارسال شد این پیام بود:

داداش من تا حالا از استروئید استفاده نکردم. تو باشگاه شنیدم انواع خوراکی استروئید خیلی بهتره. از آمپول زدن هم خیلی می‌ترسم. حالا سوالم اینکه روزی چند تا قرص بخورم خوبه؟ ممنون.

اگر کمی در این زمینه تجربه داشته باشید متوجه شده‌اید که در این ۲ خط نظر، چقدر اشتباه وجود دارد!

دوست‌مان تصور کرده انواع خوراکی استروئید ظاهراً عوارض کمتری دارند. احتمالاً به هیچ وجه از دوره مصرف استروئید اطلاعاتی نداشته و نمی‌داند که استروئیدها طراحی شده‌اند تا به صورت عضلانی تزریق شوند نه داخل وریدی (سیاهرگ). از همه مهم‌تر اینکه او نمی‌داند بین استروئیدهای مختلف چه تفاوتی وجود دارد.

نکته مهم: به نظرم بچه‌هایی که تازه باشگاه می‌روند در مورد استروئید به ۲ دسته تقسیم می‌شوند. هر دو دسته، از استروئیدها چیزی نمی‌دانند. یک دسته به طور کلی از استروئید می‌ترسند 😳 که دلایل مختلفی دارد. دسته دیگر هم می‌خواهند استروئید مصرف کنند اما نمی‌دانند باید چکار کنند و اغلب در دام یک آدم 🤬 می‌افتند.

هدف من از انتشار این مطلب، روشن کردن موضوع برای این دو دسته از بدنسازها است و هیچ کدام از مسائلی را که توضیح می‌دهم  بدون مشورت پزشک مجرب انجام ندهید! ⛔️

👇👇👇👇👇👇👇👇

سارم را مصرف بکنیم یا نه؟

ترنبولون را مصرف کنیم یا نه؟

استروئیدها چی هستند؟

استروئیدهای آنابولیک همان مشتقات تستوسترون یا غیر تستوسترون است. دهه ۳۰ میلادی بود که دانشمندان فهمیدند این استروئیدها به افزایش رشد عضلانی حیوانات کمک می‌کنند. از آن زمان از این داروها برای درمان بیماری‌های ناتوان کننده استفاده می‌شود.

در دهه ۵۰ میلادی، دکتری به نام جان زیگلر (خدا بیامرز) استروئیدی را ایجاد کرد که شما در باشگاه با نام دیانابول آن را می‌شناسید. بعد از این بود که ورزشکاران شروع به استفاده از استروئیدها برای افزایش حجم و قدرت عضلانی کردند. بعد از آن، مشتقات دیگر استروئید توسط دانشمندان ایجاد می‌شد.

جالب است که همه استروئیدها از ۴ حلقه کربنی ایجاد می‌شوند اما تغییرات شیمیایی ساده می‌تواند نوع مکانیزم اثر آن‌ها را از نظر آنابولیک یا آندروژنی تغییر دهد. منظور از فعالیت آنابولیک: به توانایی استروئیدها در ایجاد عضلات استخوانی جدید اشاره دارد در حالی که فعالیت آندروژنی به این اشاره داد که دارو چقدر روی افزایش خصوصیات مردانه مثل: رشد مو، ضخیم‌تر شدن صدا و… اثر می‌گذارد.

استروئید چطور این کارها را انجام می‌دهند؟

راستش را بخواهید توضیح یکسانی در این مورد وجود ندارد اما همه آن‌ها تا حدی باعث افزایش بافت عضلانی می‌شوند. یک تئوری این است که با متصل شدن به گیرنده‌های آندروژنی (AR) باعث افزایش سنتز پروتئین در بدن می‌شوند. این افزایش سنتز، منجر به افزایش بافت عضلانی خواهد شد. (به این‌ها استروئیدهای کلاس ۱ می‌گویند.)

از طرف دیگر، استروئیدهایی را داریم که تا حدودی به گیرنده‌های آندروژنی متصل می‌شوند یا اصلاً متصل نمی‌شوند. به این ترتیب آن‌ها جلوی خرابکاری گلوکوکورتیکوئید را می‌گیرند. گلوکوکورتیکوئید یک استروئید است که باعث از بین رفتن گلوتامین در عضله می‌شود و این کار منجر به از دست دادن عضله خواهد شد. به همین دلیل، این نوع استروئیدها حتی از دسته قبلی هم برای عضله سازی بهتر عمل می‌کنند. (به آن‌ها کلاس ۲ استروئیدها گفته می‌شود.)

توضیح کامل‌تر:

مکانیزم کار هورمون‌های استروئید (مثل: کورتیزول، استروژن، آلدوسترون و…) مشخص است. آن‌ها چربی‌های حلال در آب هستند که می‌توانند مستقیماً وارد سلول شوند (برخلاف هورمون‌های پپتید که باید به یک گیرنده سلولی در سطح سلول متصل شوند و به هسته سلول دسترسی پیدا کنند تا بتوانند روی ژن‌ها تاثیر بگذارند).

این ژن‌ها مشخص می‌کنند که چه پروتئین‌هایی تولید شوند و این پروتئین‌ها روی ساختار سلول اثر می‌گذارند.

استروئید‌هایی که ما در موردشان صحبت خواهیم کرد اغلب، مشتقات تستوسترون هستند و از این مکانیزم پیروی می‌کنند.

آن‌ها داخل سلول به یک گیرنده متصل می‌شوند و روی تولید ژن‌ها اثر می‌گذارند و در نهایت، تولید پروتئین در سلول را تغییر می‌دهند.

هورمون‌های استروئید مختلف، باعث ایجاد پروتئین‌های مختلف می‌شوند اما در عضلات استخوانی، تستوسترون و مشتقات آن، باعث افزایش تولید پروتئین‌های اکتین و میوزین می‌شوند که باعث افزایش قدرت و عضلانی شدن فرد می‌شود.

اجازه بدهید کمی عقب‌تر برویم!

برای اینکه استروئید‌ها بتوانند راه خود به عضلات را پیدا کنند و اثرگذار باشند ابتدا باید از طریق جریان خون به سلول‌ها برسند.

بنابراین، اولین مسئله این است که استروئید‌ها را به جریان خون رساند!

این را در نظر داشته باشید برای اینکه کم‌ترین فشار به کبد وارد شود بهترین راه مصرف استروئید‌ها، تزریق یا استفاده به صورت آندروژل (کرم‌های هورمونی) است.

استروئید‌های خوراکی باید تغییر کنند تا به سرعت توسط کبد دفع نشوند. هر چیزی که می‌خورید باید جذب شود. به این منظور قبل از اینکه وارد جریان خون شوند باید از کبد عبور کنند. کبد نمی‌تواند مقدار بالایی استروئید را به یک‌باره وارد جریان خون کند.

اگر استروئید‌ها توسط شرکت سازنده اصلاح نشوند، کبد آن‌ها را به متابولیت‌های غیرفعال تبدیل می‌کند. در غیر این صورت، کبد مجبور می‌شود سخت‌تر کار کند، در نتیجه استروئید‌های خوراکی معمولاً آسیب بیشتری به کبد می‌زنند.

حالا که استروئید‌ها (چه از طریق تزریق یا مصرف خوراکی) وارد جریان خون شدند، باید خود را به عضلات برسانند.

اغلب تستوسترون‌ها در بدن، خود را به پروتئین‌های درون خون متصل می‌کنند که بیشتر شامل پروتئین آلبومین و گلوبولین اتصال دهنده هورمون جنسی (SHBG) است. پس اگر آزمایشگاه رفتید تا سطح تستوسترون خون را آزمایش کنید علاوه بر سطح کلی تستوسترون، باید سطح تستوسترون آزاد را هم اندازه بگیرید. همین تستوسترون‌ آزاد است که وارد سلول می‌شود و روی بدن‌تان تاثیر می‌گذارد.

این نکته خیلی مهم است!

استروئید‌ها در مقادیر اندک، اثر چندانی ندارند و روی بدن اثر بالایی نمی‌گذارند. وقتی هیچ مشکلی در غدد درون ریز ندارید و سطح تستوسترون‌ طبیعی است، بدن‌تان مقدار کم‌تر یا بیشتری اتصال دهنده‌های پروتئین، تولید می‌کند تا سطح تستوسترون‌ آزاد نه خیلی زیاد و نه خیلی بالا باشد.

بدن نمی‌تواند به یک‌باره سطح تولید آلبومین را بالا ببرد چون این پروتئین نقش حیاتی برای حفظ غلظت مایعات بین سلول‌ها و مایع خارج سلولی بازی می‌کند. از طرفی، وقتی استروئید بالایی مصرف می‌کنید و سطح گلوبولین اتصال دهنده هورمون جنسی (SHBG) بالا می‌رود در نهایت تستوسترون باعث کاهش سطح گلوبولین می‌شود. منبع (۱)

این همان دلیلی است که تست‌بوسترها آن‌قدرها هم که ادعا می‌کنند به درد نمی‌خورند! چون اگر سطح تولید هورمون استروئید در بدن طبیعی باشد و تست‌بوستر بتواند ۴۰ درصد سطح تستوسترون را افزایش دهد شما هم‌چنان به تستوسترون تولیدی توسط بدن وابسته هستید و مقدار تولیدش آن‌قدر زیاد نیست که بتواند اثر پروتئین‌های گیرنده را خنثی کند.

بنابراین خیلی خلاصه، باید آن‌قدر استروئید مصرف کنید تا از سطح طبیعی تولیدش توسط بدن بیشتر باشد تا بتوانید آندروژن آزاد (تستوسترون) بیشتری داشته باشید که باعث افزایش عضله و قدرت عضلانی بشود. منبع (۲)

منبع شماره ۲ که در بالا به آن لینک دادم یک نتیجه خیلی مهم برای ما دارد. حتی افرادی که تمرین نمی‌کنند و هفته‌ای حدود ۶۰۰ میلی‌گرم استروئید دریافت می‌کنند، شاهد افزایش بافت عضلانی هستند!!!

بله استروئید جواب می‌دهد.

البته، استروئید شما را مستقیماً قوی‌تر نمی‌کند بلکه مستقیماً باعث بزرگ‌تر شدن شما می‌شود. استروئید به سنتز بیشتر پروتئین کمک می‌کند. منبع (۳)

این تحقیق به ما نشان می‌دهد که ۱ پوند عضله پای فردی که از استروئید استفاده کرده، نسبت به فردی که استفاده نکرده، نیروی کمتری تولید می‌کند!!

در مورد دلیل این موضوع، توضیح یا تحقیقی وجود ندارد اما می‌توان یک سری فرضیه‌ها داشت:

• چون استروئید باعث افزایش سرعت عضله‌ سازی می‌شود، تاندون‌ها سرعت رشدشان به اندازه عضله نبوده و در نتیجه قابلیت انتقال نیروی کمتری دارند! یا اینکه رشته‌ها و ارتباطات عصبی به خوبی شکل نگرفته است.

تجربه: در ورزشکاران رشته‌های قدرتی مثل: پاورلیفتر، اگر ورزشکار از استروئید استفاده می‌کند تلاش دارد تا با دوزهای هفتگی پایین (۳۰۰ میلی‌گرم) کار را شروع کند و به آهستگی مقدار عضلات را بالاتر ببرد تا بتواند روی افزایش قدرت عضلانی بیشتر تمرکز کند.

اثرات استروئید تا چه مدت به شما سود می‌رساند؟!

پاسخ کوتاه به این سوال: همیشه!

وقتی عضلات رشد می‌کنند، فیبرهای عضلانی دست به تولید سلول‌های هسته‌ای (myonuclei) عضله می‌زنند این هسته‌ها در حاشیه فیبر عضلانی در فضایی بین میوفیبریل (تارچه عضلانی) و سارکولما (غشای پلاسمایی فیبرهای عضلانی) قرار دارند.

هر کدام از این هسته‌ها می‌توانند تعداد محدودی فیبر عضلانی را مدیریت کنند بنابراین فیبر عضلانی، همزمان با رشد باید تعداد این هسته‌ها را نیز افزایش دهد. اگر دست از تمرین بکشید، اندازه عضلات کوچک‌تر می‌شوند اما این هسته‌ها مدت زمان بیشتری باقی می‌مانند.

این دلیل اصلی پشت مفهومی به نام حافظه عضلانی است.

خرید ویدئوهای آموزشی بدنسازی

اگر چند ماه ورزش نکنید و سپس دوباره به باشگاه بروید بعد از گذشت ۱-۲ ماه به همان سطح قدرت و حجم عضلانی می‌رسید.

چرا؟

چون بدن دیگر نیاز به تولید سلول‌های هسته‌ای عضلانی ندارد!

بنابراین بدن‌تان دوباره فرایند سنتز پروتئین را آغاز می‌کند و روز از نو و روزی از نو 😥

از آنجایی هم که استروئید باعث افزایش عضله می‌شود دلیل ادعایی که اول این پاراگراف کردم هم کاملاً مشخص است.

تفاوت بین استروئیدهای مختلف

در ادامه فهرستی از استروئیدها و توانایی‌های آن‌ها را تهیه کرده‌ام.

فلوکسیمسترون (هالوتستین یا Stenox)

این یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است. به معنای دیگر برای اینکه در کبد مورد سوخت و ساز قرار نگیرد یک سری تغییرات روی آن اعمال شده است. اگر عمل آلکیلاسیون روی این استروئید صورت نمی‌گرفت به میزان بالایی از آن برای مصرف نیاز داشتید. این استروئید به هورمون زنانه استروژن در بدن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش قدرت به میزان زیادی می‌شود اما افزایش عضله چندانی را نصیب شما نمی‌کند.

میزان مصرف: برای بدنسازها ۳۰-۸۰ میلی‌گرم و در شرایط پزشکی ۲.۵ تا ۴۰ میلی‌گرم.

نیمه عمر: ۹ تا ۱۰ ساعت

متاندرسترولون (دیانابول، رفوریت یا آنابول)

این هم یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که در دهه ۵۰ میلادی به دنیا معرفی شد. این استروئید به هورمون زنانه استروژن تبدیل می‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش اندازه و قدرت عضلانی می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها روزانه ۲۵-۱۰۰ میلی‌گرم در روز مصرف می‌کنند. (میزان مصرف بستگی به این دارد که در کنارش چه چیز دیگری مصرف کنید)

نیمه عمر: ۴ تا ۷ ساعت

استنزولول (وینسترول)

این هم یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش قدرت و مقداری اندازه عضلات می‌شود. (البته مقدار افزایش عضله در این استروئید خیلی خوب است چرا که باعث احتباس آب در عضله نمی‌شود.)

میزان مصرف: بدنسازها روزانه ۲۵ تا ۱۰۰ میلی‌گرم مصرف می‌کنند. در موارد پزشکی این مقدار ۲ تا ۶ میلی‌گرم در روز است.

نیمه عمر: بین ۷ تا ۱۵ ساعت.

اکساندرولون (پودر اکساندرولون یا اکساندرولونا)

این هم یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش قدرت عضلانی می‌شود. باعث سفتی عضله هم می‌شود چرا که باعث کاهش چربی بدن می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها روزانه ۲۵ تا ۱۶۰ میلی‌گرم در روز مصرف می‌کنند. در موارد پزشکی بین ۱.۲۵ تا ۸۰ میلی‌گرم مصرف می‌شود.

نیمه عمر: ۹ ساعت.

استات متیونولون (پریموبولان)

این استروئید هم به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش متوسط حجم عضلانی می‌شود. باعث افزایش احتباس آب نمی‌شود. این خیلی مهم است چرا که خیلی‌ها وقتی مصرف بعضی از استروئیدها را قطع می‌کنند متوجه می‌شوند وزن از دست داده‌اند چرا که آن استروئید فقط باعث افزایش آب درون عضله شده بود.

میزان مصرف: بدنسازها هر هفته بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم دریافت می‌کنند. بدنسازهای تازه‌ کار هر ۲ یا ۴ هفته ۱۰۰ میلی‌گرم دریافت می‌کنند.

نیمه عمر: ۵ تا ۷ روز.

اکسی متولون (آنادرول)

این هم یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که به استروژن تبدیل نمی‌شود اما باعث افزایش احتباس آب در عضله می‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش اندازه و قدرت عضلانی می‌شود. (البته در صورت مصرف زیاد)

میزان مصرف: بدنسازها ۵۰ تا ۱۵۰ میلی‌گرم در روز مصرف می‌کنند. در موارد پزشکی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز ۵ میلی‌گرم مصرف می‌شود.

نیمه عمر: بین ۷ تا ۱۵ ساعت

تستوسترون انانتات، پروپیونات، Cypionate

این استروئید به استروژن تبدیل می‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش اندازه عضلانی می‌شود. (البته در صورت مصرف بالا) باعث افزایش کمی احتباس آب در بدن می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها هفته‌ای ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم دریافت می‌کنند.

نیمه عمر:  Cypionate  هشت روز و تستوسترون انانتات ۱۰ تا ۱۰۰ دقیقه

ناندرولون دكوونات و لورات (با نام دکا شناخته می‌شود)

این استروئید هم تبدیل به استروژن نمی‌شود.

موارد مصرف: باعث افزایش حجم عضلانی می‌شود همراه با کمی احتباس مایعات.

میزان مصرف: بدنسازها می‌توانند ۳۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌گرم در هفته مصرف کنند. در موارد پزشکی ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم هر ۳-۴ هفته مصرف می‌شود.

نیمه عمر: ناندرولون دكوونات ۶ تا ۸ روز و دکا کمی عمر بیشتری دارد.

چقدر باید استروئید مصرف کنم؟

۲ عامل در تعیین میزان مصرف خیلی مهم است:

• به دنبال چه هدفی هستید؟
• به چه دارویی دسترسی دارید؟

خوب حالا که تصمیم گرفته‌اید استروئید مصرف کنید باید بگویم بهترین روش مصرف این است که ۲ داروی استروئیدی با مکانیزم‌های مختلف را انتخاب کنید. (البته من که مصرف نکرده‌ام 😉)

 چرا؟

تا بتوانید از اثر ترکیبی آن‌ها استفاده کنید. به عنوان مثال: ترکیب ناندرولون و استنزولول اثر بهتری دارد. یکی از آن‌ها به گیرنده‌های آندروژنی (AR) متصل می‌شود و دیگری متصل نمی‌شود. در ادامه چند ترکیب استروئیدی را معرفی می‌کنم که خیلی خوب جواب داده‌اند:

• نمونه شماره ۱: ناندرولون ۴۵۰ میلی‌گرم در هفته همراه با استنزولول روزی ۵۰ میلی‌گرم.
• نمونه شماره ۲: ناندرولون ۴۵۰ میلی‌گرم در هفته همراه با دیانابول روزی ۵۰ میلی‌گرم.
• نمونه شماره ۳: اکساندرولون ۴۰ میلی‌گرم در روز همراه با ۵۰ میلی‌گرم استنزولول در روز.
• نمونه شماره ۴: تستوسترون انانتات ۵۰۰ میلی‌گرم در هفته همراه با ۵۰ میلی‌گرم استنزولول یا دیانابول در روز.
• نمونه شماره ۵: تستوسترون یا ناندرولون ۵۰۰ میلی‌گرم در هفته همراه با اکسی متولون ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۶: متیونولون ۶۰۰ میلی‌گرم در هفته همراه با ۵۰ میلی‌گرم استنزولول در روز.

اجازه بدهید نگاهی به نمونه شماره ۱ بیندازیم:

۴۵۰ میلی‌گرم ناندرولون را روز اول به خود تزریق می‌کنید و سپس ۶ تا ۸ روز بعد هم ۴۵۰ میلی‌گرم دیگر مصرف می‌کنید. اگر یادتان باشد به نیمه عمر این استروئیدها اشاره کردم این عدد خیلی مهم است و به شما می‌گوید: که این استروئید چه مدت زمانی در جریان خون شما باقی می‌ماند.

پس اگر در روز اول ۴۵۰ میلی‌گرم تزریق می‌کنید پس بعد از ۷ یا ۸ روز هنوز ۲۲۵ میلی‌گرم در بدن شما فعال است. وقتی دوباره ۴۵۰ میلی‌گرم به خود تزریق می‌کنید حدود ۶۷۵ میلی‌گرم در بدن قرار دارد. البته دوباره این مقدار کاهش پیدا می‌کند.

با دانستن نیمه عمر استروئید می‌توانید بفهمید که این دارو تا کی در بدن فعال است.

نیمه عمر استروئید، بسته به عوامل مختلفی دارد. اما یک عامل از همه مهم‌تر است.

هر چقدر بدن بزرگ‌تری داشته باشید نیمه عمر استروئید هم کوتاه‌تر می‌شود.

نکته مهم: بعضی از دوستان، استروئید را فقط در روزهای تمرین به خود تزریق می‌کنند اما بهتر است روزهای ریکاوری هم به خود تزریق کنید چرا که در این روزهاست که در واقع عضله رشد می‌کند.

به نمونه شماره ۳ نگاه کنید:

این دستور مصرف نباید برای مدت زمان طولانی استفاده شود چرا که هر دوی این‌ها استروئیدهای ۱۷ آلفا آلکیل هستند و در دراز مدت به کبد آسیب وارد می‌کنند.

چه مدت باید استروئید مصرف کنم؟

این بسته به هدف شما دارد. اگر می‌خواهید در طی ۲ ماه ۱۵ کیلوگرم وزن اضافه کنید دیگر نمی‌توانید دست از مصرف بکشید. اما اگر دنبال دردسر نیستید و می‌خواهید فقط ۴-۵ کیلوگرم وزن اضافه کنید بنابراین می‌توانید ۲-۳ هفته به مصرف ادامه بدهید و ۴-۶ هفته هم دیگر مصرف نکنید.

مطمئن ترین و موثرترین روش مصرف استروئید

مطمئن ترین روش مصرف استروئید این است که آن را به صورت کوتاه مدت مصرف کنید.

اما موثرترین روش مصرف استروئید همیشه پر ریسک‌ترین روش است! ⛔️

نکته مهم: مصرف استروئی،د همیشه همراه با ریسک بوده است. مثلاً یک استروئید شاید باعث آویزان شدن سینه‌های شما نشود اما به کبد آسیب می‌رساند. دیگری شاید به کبد آسیب نرساند اما باعث ریزش مو می‌شود. در ادامه جدولی را آماده کردم که نشان می‌دهد هر استروئید چه اثرات جانبی و چه مزایایی دارد:

توضیحات: متیونولون باعث کاهش تولید تستوسترون طبیعی بدن می‌شود و در آقایان باعث کاهش اندازه بیضه‌ها خواهد شد. (البته در صورت قطع مصرف، دوباره به اندازه طبیعی برمی‌گردد. هر چند با مصرف دارویی به نام کلومیفن می‌توانید جلوی این عارضه را هم بگیرید.)

چطور جلوی آویزان شدن سینه‌ها را بگیریم؟

اگر از استروئیدهایی استفاده می‌کنید که باعث افزایش استروژن می‌شوند بهتر است از داروهایی مثل: تاموکسیفن یا دوزهای بالای کلومیفن استفاده کنید. از دارویی به نام آناستازول هم می‌توانید استفاده کنید اما این یکی کمی گران‌تر است.

در ضمن، حتی اگر استروئید باعث افزایش استروژن نشود باید از کلومیفن استفاده کنید تا سطح تولید طبیعی تستوسترون در بدن به هم نخورد!

چطور استروئید را تزریق کنیم؟

استروئید را باید عضلانی تزریق کنید یعنی باید خیلی عمیق داخل عضله وارد شود. معمولاً از سرنگ شماره ۲۲ و ۱.۵ اینچ استفاده می‌کنند که در باسن (قسمت بالایی سمت راست این عضله) تزریق می‌شود. البته داخل ران نیز می‌توانید تزریق کنید که سرنگ ۱ اینچی هم جواب می‌دهد.

نکته مهم: وقتی سرنگ را وارد می‌کنید قبل از اینکه محتویات آن را وارد بدن کنید کمی سرنگ را عقب بکشید. اگر خون وارد محفظه سرنگ شد تزریق نکنید چرا که دارید استروئید را داخل رگ خونی می‌ریزید. شما می‌خواهید داخل عضله وارد شود. پس یک محل دیگر را انتخاب کنید.

چطور گرفتار عوارض مصرف استروئيد نشوم؟

مهم‌ترین عوارض مصرف استروئیدها آویزان شدن نوک سینه‌ها، ریزش موی سر، افزایش جوش‌های پوستی و افزایش احتباس آب درون بدن است. می‌توانید این عوارض را با کمک روش‌های زیر کمتر کنید:

• برای جلوگیری از آویزان شدن نوک سینه‌ها از استروئیدهای غیر استروژنی استفاده کنید (کلومیفن هم استفاده کنید).
• برای جلوگیری از ریزش مو از فیناستراید (پروپتیا) استفاده شود.
• برای جلوگیری از جوش‌های پوستی از اسید سالیسیلیک استفاده کنید. بهتر است کمتر از استروئیدهای آندروژنی استفاده کنید.
• برای جلوگیری از احتباس آب باید مصرف سدیم را کنترل کنید و از استروئیدهای استروژنی کمتر استفاده کنید.
• برای کاهش آسیب به کبد به طور کلی از استروئیدهای ۱۷ آلفا آلکیل استفاده نکنید. اگر هم استفاده می‌کنید مدت زمان طولانی استفاده نکنید.

حرف آخر

• بیشترین آسیب را کسی به خود وارد می‌کند که چیزی از استروئید نمی‌داند! و به دوره‌ای مصرف کردن آن نیز اهمیت نمی‌دهد.
• استروئید در مقادیر بالا جواب می‌دهد!
• استروئید به خصوص برای ورزش‌هایی که کلاس وزنی ندارند، یک برتری به حساب می‌آید. البته مصرف مقادیر خیلی بالا، کمکی به افزایش قدرت نمی‌کند. اگر تصمیم به مصرف گرفته‌اید باید از مقادیر پایین شروع کنید.
• اگر از استروئید استفاده کرده‌اید و حالا مصرف را قطع کرده‌اید، به احتمال زیاد اندازه عضلات‌تان کوچک‌تر شده اما همیشه یک برتری نسبت به یک بدنساز که اصلاً دارو مصرف نکرده، خواهید داشت.

امیدوارم جواب اغلب سوال‌ها را داده باشم. مهم‌ترین کاری که می‌توانید انجام بدهید تحقیق است.

در ضمن، ابتدا خواستم بخش نظرات این بخش را ببندم تا مجبور نباشم به سوالات شما در مورد استروئیدها پاسخ بدهم اما بعد تصمیم خودم رو عوض کردم. هر سوالی دارید مطرح کنید مستقیم به آن‌ها پاسخ نمی‌دم اما سعی می‌کنم در قالب به روزرسانی همین مطلب یا مطالبی جداگانه به آن‌ها پاسخ بدهم.

توجه: این مطلب در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۹۹ مورد بازبینی و به روزرسانی منابع علمی قرار گرفت