
حقایق ناگفته در مورد مکمل پری ورک اوت
وقتی چند سال بدنسازی کار کرده باشید احتمال زیادی دارد با مکملهای پری ورک اوت آشنا شده باشید.
در این مطلب تلاش میکنم حقایقی را مطرح کنم که شاید تا حالا با آنها آشنا نشده باشید.
اغلب تحقیقات علمی در بهترین حالت، نتایج قطعی ندارند
خیلی از ادعاها در مورد مکملهای پری ورک اوت بدون تحقیقات علمی مطرح میشوند.
برخی مکملها مثل: کافئین، کراتین و بتا آلانین وجود دارند که عملکرد خود را نشان دادهاند. منبع (۱، ۲ و ۳)
اما تحقیقات روی بقیه ترکیبات پری ورک اوتها، بیشتر به صورت تئوری و برپایه فرضیههاست.
مثلاً: اجازه بدهید نگاهی به سیترولین بیندازیم که یکی از تقویت کنندههای اکسید نیتریک است.
عضلات نیازمند اکسیژن هستند تا آدنوزین تری فسفات (انرژی) را بسازند.
فرضیه این است که: اگر ترکیبی باعث افزایش جریان خون و تحویل بیشتر اکسیژن به عضلات شود، میتواند به ساخت بیشتر انرژی برای عضله کمک کند در نتیجه: باعث افزایش عملکرد ورزشی میشود.
تاکنون، هیچ تحقیق انسانی وجود ندارد که نشان دهد: سیترولین باعث بهبود عملکرد ورزشی میشود.
در برخی موارد، روشهای تحقیقی متغییر بودند و از نمونههای غیرقابل اتکا استفاده شده یا سایر متغیرهای تمرینی را کنترل نکردهاند که نتیجهگیری را مشکلتر میکند.
گاهی اوقات حتی بودجه تحقیقاتی برای چنین پروژههایی تامین نمیشود!
در برخی موارد، نتایج میتواند مغرضانه یا غیرقابل اعتماد باشد چرا که شرکت مکملساز هزینه تحقیق را تامین کرده است.
نکته: منظورم این نیست که محصولات پری ورک اوت موثر نیستند. حرفم این است که: تحقیقات آنقدرها هم قطعی نیستند که شرکتهای مکملساز به ما میگویند.
متغیرهای زیادی در کیفیت محصولات موثر هستند
مشخص کردن کیفیت مکملهای پری ورک اوت خیلی مشکل است. به عنوان مصرف کننده هیچ راهی وجود ندارد تا متوجه شوید کارخانه تولید کننده، ترکیبات خامش را از کجا تهیه کرده یا اینکه کدامیک از محصولات شرکت تحت آزمایش قرار گرفتهاند.
به عنوان مثال: شرکتی تبلیغ میکند ترکیباتشان تحت آزمایش یک آزمایشگاه بیطرف قرار گرفته تا وقتی این ترکیبات به کارخانهشان میرسند حاوی فلزات سنگین، سموم یا آلودگی میکروبی نباشند.
اما وقتی این ترکیبات به کارخانه رسیدند و ترکیب شدند، هیچ آزمایش دیگری روی ترکیبات درون قوطی مکمل صورت نمیگیرد.
برعکس، شرکتی هیچ آزمایشی روی ترکیبات محصولش انجام نمیدهد اما روی محصول نهایی آزمایش را صورت میدهد تا مطمئن شود مثلاً محصولش واقعاً ۶ گرم سیترولین دارد یا نه.
برخی شرکتها نیز اصلاً چنین آزمایشهایی را انجام نمیدهند. در برخی کشورها که اصلاً هیچ لزومی به انجام آزمایشات بهداشتی وجود ندارد.
تحقیقی که سال ۲۰۲۱ منتشر شد نشان داد: کانادا، سختگیرانهترین قوانین نظارتی برای تولید مکملها را دارد در حالی که کشور آمریکا یکی از آسانترین قوانین را برای تولید مکمل دارد. کشورهایی مثل: ژاپن و استرالیا نیز در میانه این طیف قرار میگیرند. منبع (۴)
مثلاً در آمریکا، شرکتها اجازه دارند محصول را تولید کنند و بفروشند و اگر سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مکمل را بررسی کرد و مشکلی پیدا شد این سازمان دستور به جمعآوری میدهد.
در کانادا کاملاً برعکس است. تولید کننده برای تولید کردن و قرار دادن محصول برای فروش باید ابتدا مجوزها را کسب کند و آزمایشهای لازم را انجام دهد.
به همین دلیل است که برخی محصولات میتوانند باعث بروز حالت تهوع بشوند یا اصلاً موثر نباشند.
بهترین راه این است که دنبال مجوزهایی مثل: NSF و Informed-Sport باشید.
اغلب محصولات در بازار، شبیه هم هستند
اگر نگاهی به بازار بیندازید محصولات متنوع زیادی را میبینید.
اما این مکملهای پری ورک اوت خیلی شبیه هم هستند. این ترکیبات معمولاً شامل:
- کافئین
- اکسید نیتریک یا سیترولین
- بتا آلانین
- هوپرزین یا آلفا جی پی سی
- بتائین
- تائورین
- کراتین
- تیروزین
ترکیبات بیشتر به معنای محصول بهتر نیست
روند کنونی بین محصول پری ورک اوت این است که تعداد ترکیبات را افزایش دهند.
حتی بعضیها اسکوپ بزرگتری از پروتئینها دارند. این میتواند اثرات منفی داشته باشد (حالت تهوع، بیقراری و بیخوابی).
نکته: برخی ترکیبات مثل: تئوبرومین حتی میتوانند در دوزهای بالا، اثر منفی روی عملکرد داشته باشند.